Hora Est

Tijd voor een nieuw bericht. Het was allang tijd hiervoor, maar soms is het even zoeken naar het juiste moment. En dat is nu, Hora Est.

Tijd om terug te kijken op afgelopen jaar. Een afwisselende periode waarin hard gewerkt is in de Deel en in de boomgaard. Een tijd met een hete, droge zomer en een warme winter. We hadden in mei nog nachtvorst en in combinatie met de droogte leverde dit een schamele fruitopbrengst op. Dus weinig sap dit jaar, en ook geen sapverkoop helaas..

Ondertussen verbouwen we door, we hebben daar een goede structuur in gevonden naast ‘eigen verbouwingen’, werk en gezin. Het mooie van deze fase van de verbouwing is dat het eindresultaat steeds meer in beeld komt. Deze winter was het verbouwen goed te doen, niet alleen doordat het amper heeft gevroren, maar ook in combinatie met nieuwe isolatie én de aanschaf van een houtkachel.

En dan is deze tijd een tijd waarin het Corona-virus zich verspreidt. Dat betekende concreet dat bij het snoeien van de boomgaard deze keer de oudere garde van de snoeibrigade thuis bleef, een wijs besluit. Met een klein clubje is er toch nog veel werk verzet en gelukkig kon -mede dankzij mooi weer- daarna nog een groot deel van de boomgaard gesnoeid worden. De boomgaard krijgt zo elk jaar meer vorm.

Ook met de jaarlijkse vrijwilligersdag NL-Doet was het voor ons aftasten wat we zouden doen. Landelijk werd vanwege het Corona-virus deze dag afgelast, maar met slechts enkele deelnemers én enkel buitenactiviteiten hebben we besloten het bij ons door te laten gaan. Met prachtig weer was het genieten om de hele dag buiten te zijn. Er zijn bomen gesnoeid en palen ingegraven waaraan schaduwdoek bevestigd kan worden zodat we straks een heerlijke beschutte plek hebben in de boomgaard.

En nu is het wachten wat de komende zomer ons gaat brengen. Maar niet wachten met de armen over elkaar; eerder met de armen uit de mouwen, Hora Est.